- προστυχεῖς
- προστυχήςengaged inmasc/fem acc plπροστυχήςengaged inmasc/fem nom/voc pl (attic epic)
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
προστυχής — ές, Α 1. αυτός που ασχολείται με κάτι («προστυχεῑς [τῇ στερεoμετρίᾳ] γεγονότες», Πλάτ.) 2. φρ. «προστυχὴς γίνεται» τόν συναντά κάποιος τυχαία. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + τυχής (< τύχη), πρβλ. ἀ τυχής] … Dictionary of Greek